ผลการค้นหา

กระแทก

หมายถึงก. กระทบโดยแรง, กระทุ้ง; พูดกระชากเสียงให้ดังผิดปรกติแสดงว่าไม่พอใจหรือโกรธ เช่น กระแทกเสียง, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระแทก.

ทบ

หมายถึง(กลอน) ก. กระทบ เช่น ของ้าวทบทะกัน. (ตะเลงพ่าย).

กระทบกระเทียบ

หมายถึงว. เปรียบเปรยให้กระทบถึง.

คลื่นกระทบฝั่ง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

คลื่นกระทบฝั่ง

หมายถึง(สำ) น. เรื่องราวที่ครึกโครมขึ้นมาแล้วกลับเงียบหายไป.

กิก,กิ๊ก

หมายถึงว. เสียงของแข็งกระทบกัน.

ตีวัวกระทบคราด

หมายถึง(สำ) ก. โกรธคนหนึ่งแต่ทำอะไรเขาไม่ได้ ไพล่ไปรังควานอีกคนหนึ่งที่เกี่ยวข้องและตนสามารถทำได้.

ฉะฉาด

หมายถึง(กลอน) ว. ฉาด, เสียงอย่างเสียงของแข็งกระทบกัน.

กึงกัง

หมายถึงว. เสียงดังอย่างล้อเกวียนกระทบพื้นที่แข็ง.

ต้ำผาง

หมายถึงว. เสียงดังของวัตถุแบน ๆ ที่ตกลงหรือกระทบกัน.

กระแนะกระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.

กรอกแกรก

หมายถึง[กฺรอกแกฺรก] ว. เสียงอย่างเสียงใบไม้แห้งกระทบกัน.