ตัวกรองผลการค้นหา
หัวมังกุท้ายมังกร
หมายถึง(สำ) ว. ไม่เข้ากัน, ไม่กลมกลืนกัน, มีหลายแบบหลายอย่างปนกัน.
ระคน
หมายถึงก. ปนหรือผสมให้เข้ากันคละกันเป็นกลุ่มเป็นพวกเป็นต้น เช่น โจทย์ระคน.
กากข้าว
หมายถึงน. ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารหรือข้าวสุก.
ปนเป
หมายถึงว. ปนกันยุ่งจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร.
สำรวม
หมายถึงว. รวม, ประสม, ปนกัน, เช่น อาหารสำรวม.
สำลาน
หมายถึงว. สีเหลืองปนแดง.
มิศร,มิศร-,มิศรก,มิศรก-
หมายถึง[มิดสะระ-, มิดสะระกะ-] ว. เจือ, ปน, คละ; ประสมขึ้น. (ส.; ป. มิสฺส, มิสฺสก).
เจือ
หมายถึงก. เอาส่วนน้อยประสมลงไปในส่วนมากให้ระคนปนกัน ตามปรกติใช้กับของเหลว เช่น เอานํ้าเย็นเจือนํ้าร้อน. ว. ไม่แท้ไม่บริสุทธิ์เพราะมีสิ่งอื่นปนอยู่ด้วย เช่น เงินเจือ.
แปลกปลอม
หมายถึงว. มีสิ่งอื่นหรือพวกอื่นปนเข้ามา.
ข้าวแดกงา
หมายถึงน. ข้าวเหนียวนึ่งโขลกปนงา.
กปณก
หมายถึง[กะปะนก] น. ผู้อนาถา, ผู้ไร้ญาติ, ผู้น่าสงสาร, เขียนเป็น กปนก ก็มี เช่น เถ้ากปนกแพนกพล้าว มีแม่ย้าวสาวศรหนึ่งน้นน. (ม. คำหลวง ชูชก). (ป. กปณ).
มิส,มิส-,มิสก,มิสก-
หมายถึง[มิดสะ-, มิดสะกะ-] ว. เจือ, ปน, คละ. (ป. มิสฺส, มิสฺสก; ส. มิศฺร, มิศฺรก).