ผลการค้นหา

ฝีเท้า

หมายถึงน. ความสามารถในการเดิน วิ่ง ช้าหรือเร็ว หนักหรือเบา เป็นต้น เช่น ม้าฝีเท้าดี ม้าฝีเท้าจัด คนฝีเท้าหนัก, ฝีตีน ก็ว่า.

ตบเท้า

หมายถึงก. อาการเดินกระแทกตีนกับพื้นแรง ๆ ของทหารหรือตำรวจเป็นต้น เรียกว่า เดินตบเท้า.

ถี่เท้า

หมายถึง(กลอน) ว. เดินเร็ว.

หัวแม่ตีน,หัวแม่เท้า

หมายถึงน. นิ้วต้นของเท้า.

รองเท้า

หมายถึงน. เกือก.

เขียงเท้า

หมายถึงน. รองเท้าไม้.

ไม้สักกะเท้า

หมายถึงน. ไม้เท้า.

ย่างตีน,ย่างเท้า

หมายถึงก. ยกเท้าก้าวไป, เดิน, ย่าง ก็ว่า.

ประเท้า

หมายถึงก. กิริยาที่ผู้รำใช้ส่วนหน้าของฝ่าเท้าแตะพื้นและยกขึ้นทันที, เป็นท่ารำท่าหนึ่ง.

คุ้ม,คุ้ม,คุ้มเท้า

หมายถึงสัน. ตราบเท่า เช่น แต่น้อยคุ้มใหญ่, คุง หรือ คุ้ง ก็ว่า.

ส้นรองเท้า

หมายถึงน. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.

ทางเท้า

หมายถึงน. ทางข้างถนนที่มักยกสูงขึ้นสำหรับให้คนเดิน, บาทวิถี ก็ว่า.