ผลการค้นหา

สร้อย

หมายถึง[ส้อย] ก. โศก.

สร้อยทอง

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Solidago polyglossa DC. ในวงศ์ Compositae ดอกสีเหลือง ออกเป็นช่อ.

สร้อยทะแย

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

สร้อยน้ำผึ้ง

หมายถึงดู รากกล้วย.

สร้อยระย้า

หมายถึงน. ชื่อตุ้มหูชนิดหนึ่งที่มีระย้าห้อยลงมา.

สร้อยอ่อน

หมายถึงน. สร้อยขนาดเล็กตั้งแต่ ๒ สายขึ้นไปเรียงกัน มีหัวเป็นที่ร้อย.

สร้อยอินทนิล

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Thunbergia grandiflora Roxb. ในวงศ์ Acanthaceae ดอกสีฟ้าอมม่วงหรือขาว ออกเป็นพวงห้อยระย้า, ช่ออินทนิล หรือ ม่านอินทนิล ก็เรียก.

สายสร้อย

หมายถึงน. เครื่องประดับที่ทำเป็นเส้น เช่น สายสร้อยคอ สายสร้อยข้อมือ, สร้อย ก็ว่า.

คำสร้อย

หมายถึงน. คำหรือวลีที่ใช้ลงท้ายวรรค ท้ายบาท หรือท้ายบทร้อยกรอง เพื่อความไพเราะของเสียงและความหมาย หรือเพื่อแสดงว่าจบตอน เช่น นาเฮย ฤๅ บารนี แก่แม่นา โสตถิ์เทอญ.

สร้อย

หมายถึง[ส้อย] น. ขนคอสัตว์ เช่น สร้อยคอไก่ สร้อยคอสิงโต; เครื่องประดับที่ทำเป็นเส้น เช่น สร้อยคอ สร้อยข้อมือ, สายสร้อย ก็เรียก.

สร้อย

หมายถึง[ส้อย] น. ดอกไม้ เช่น สร้อยสลา.

สร้อยนกเขา

หมายถึงน. ดู ข้างตะเภา. ดู ขี้ขม ดู ทองลิน.