ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกวัด
หมายถึงน. พระที่ไม่ใช่สมภาร.
พอวัดพอเหวี่ยง
หมายถึงก. พอสู้กันได้, พอฟัด หรือ พอฟัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.
กรมการจังหวัด
หมายถึงน. คณะกรมการจังหวัด; กรมการจังหวัดแต่ละคนที่เป็นองค์ประกอบของคณะกรมการจังหวัด. (ดู คณะกรมการจังหวัด).
ไข้หวัด
หมายถึงน. ไข้ที่เป็นในขณะที่เป็นหวัด มีนํ้ามูกและเสมหะมาก บางทีก็ไอด้วย. (อ. common cold, coryza, acute catarrhal rhinitis).
ไข้หวัดใหญ่
หมายถึงน. โรคติดต่อเฉียบพลันของระบบทางเดินหายใจ เกิดจากเชื้อไวรัส ผู้ป่วยมีไข้สูงมาก มีอาการหนาวสั่น ปวดกล้ามเนื้อและอ่อนเพลีย. (อ. influenza).
งูสวัด
หมายถึงน. โรคที่เกิดจากการติดเชื้อไวรัสชนิดหนึ่ง มีอาการอักเสบอย่างเฉียบพลันที่ปมประสาทไขสันหลัง และพุเป็นเม็ดพองตามผิวหนังเป็นทางยาวพาดขวางลำตัวเป็นต้น ทำให้ปวดแสบปวดร้อน.
ตวัด
หมายถึง[ตะหฺวัด] ก. วัดให้ม้วนเข้ามาโดยเร็ว เช่น ตวัดผ้าที่ห้อยอยู่ขึ้นบ่า ตวัดชายกระเบน, โอบรัดเข้ามาโดยเร็ว เช่น ตวัดคอ, แกว่งไม้หรือเชือกให้ปลายม้วนเข้ามา เช่น ตวัดแส้.
ที่วัด
หมายถึง(กฎ) น. ที่ซึ่งตั้งวัดตลอดจนเขตของวัด.
นาคเกี้ยวกระหวัด,นาคบริพันธ์
หมายถึง[นากคะบอริพัน] น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
หวัด,หวัด,หวัด ๆ
หมายถึงว. ไม่บรรจง เช่น เขียนหวัด, คร่าว ๆ เช่น ร่างภาพอย่างหวัด ๆ, สะเพร่า, ไม่ตั้งใจทำให้เรียบร้อย, เช่น ทำงานหวัด ๆ.
ลิ้นตวัดถึงใบหู,ลิ้นตวัดถึงหู
หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจาตลบตะแลงเชื่อไม่ได้.
ลูกสมภารหลานเจ้าวัด
หมายถึง(สำ) น. ลูกเจ้านาย, ลูกผู้มีอำนาจ, มีความหมายทำนองเดียวกับ ลูกท่านหลานเธอ.