ตัวกรองผลการค้นหา
กำราก,กำหราก
หมายถึงน. ช้างตกมัน เช่น หยาบคายฉายฉัดถีบแทง กำรากร้ายแรง แลเหลือกำลังควาญหมอ. (ดุษฎีสังเวย), กลจะขี่ช้างกำหรากเหลือลาม. (ตำราขี่ช้าง).
โกรกกราก
หมายถึง[โกฺรกกฺราก] น. ชื่อเครื่องมือสำหรับไชไม้; กระบอกไม้ไผ่มีหลักปักอยู่กลางเติ่งสำหรับทอดดวด.
เหียนราก
หมายถึงก. มีอาการจะอาเจียน.
ราก
หมายถึงน. ส่วนของต้นไม้ ตามปรกติอยู่ในดิน มีหน้าที่ดูดอาหารเลี้ยงลำต้น, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รากผม รากฟัน; เรียกฐานที่อยู่ใต้ดินทำหน้าที่รองรับอาคารว่า รากตึก หรือ ฐานราก; ต้นเดิม, เค้าเดิม, เช่น รากศัพท์.
ฝังรกฝังราก,ฝังรกราก
หมายถึงก. ตั้งถิ่นฐานประจำ.
กระตราก
หมายถึงก. ล่ามโซ่, ทุกข์ทรมานในคุก. (ปาเลกัว).
รกราก
หมายถึงน. ภูมิลำเนาเดิม, บ้านเกิด, หลักแหล่ง, เช่น คุณมีรกรากอยู่ที่ไหน; เชื้อสาย.
กเฬวราก
หมายถึง[กะเลวะราก] (กลอน) น. ซากศพ, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น กเฬวรากซากศพ, เขียนเป็น กเฬวราก์ ก็มี เช่น เผากเฬวราก์ผู้อนาถ. (มาลัยคำหลวง).
จราก
หมายถึง[จะหฺราก] (กลอน) ก. ตรากตรำ, ทำให้ลำบาก, เช่น คล้องติดคชคลอคชทังป่าขับจากขัง แลเข้าจรลุงจรากจอง. (สมุทรโฆษ).