ตัวกรองผลการค้นหา
ตะเบ็งมาน
หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะแบงมาน ก็ว่า.
ทรมาน
หมายถึง[ทอระมาน] ก. ทำให้ลำบาก, ทำทารุณ เช่น ทรมานตัว ทรมานสัตว์, ทำให้ละพยศหรือลดทิฐิมานะลง. น. ชื่อปางพระพุทธรูปที่ขึ้นต้นด้วยคำนี้ เช่นว่า ปางทรมานช้างนาฬาคิรี ปางทรมานพญานาค. (ป., ส. ทมน).
ครุฑมาน
หมายถึงครุฑ, เจ้าแห่งนก
เลอมาน
หมายถึงว. เหนือจิตใจ, สุดใจ, จิตใจสูงสุด.
มาน
หมายถึงน. ความถือตัว; ใจ, ดวงใจ, เช่น ดวงมาน. (ป., ส.).
หมายถึง(ถิ่น) ก. ตั้งท้อง เช่น มานลูก ข้าวมาน.
เขี้ยวหนุมาน
หมายถึงน. แร่ประกอบหินชนิดหนึ่ง มีรูปเป็นผลึกหกเหลี่ยม หัวท้ายแต่ละเหลี่ยมมีด้านสามเหลี่ยมเอนเข้าไปบรรจบกันเป็นยอดแหลมดูคล้ายฟันลิง แร่นี้มีแทบทุกสี ตั้งแต่ใสเหมือนกระจกจนขาวขุ่น ชมพู เขียว ม่วง ตลอดจนดำ.
นิรมาน
หมายถึง[-ระมาน] (แบบ) ว. ปราศจากการถือรั้น, ไม่มีความดื้อดึง, ไม่ถือตัว.
ยัชมาน
หมายถึง[ยัดชะ-] น. เจ้าภาพ. (ส.).
ตะแบงมาน
หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะเบ็งมาน ก็ว่า.
วิมาน
หมายถึงน. ที่อยู่หรือที่ประทับของเทวดา; ยานทิพย์. (ป., ส.).
พจมาน
หมายถึง[พดจะมาน] น. คำพูด.