ผลการค้นหา

ขายฝาก

หมายถึง(กฎ) น. สัญญาซื้อขายซึ่งกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินตกไปยังผู้ซื้อ โดยมีข้อตกลงกันว่าผู้ขายอาจไถ่ทรัพย์นั้นคืนได้.

ขายหน้า,ขายหน้าขายตา

หมายถึงก. อับอาย.

ขายหน้าวันละห้าเบี้ย

หมายถึง(สำ) ก. ทำให้ต้องอับอายขายหน้าอยู่ทุกวัน.

ขายเหมา

หมายถึง[-เหฺมา] ก. ขายเป็นจำนวนรวมทั้งหมด. (กฎ) น. การขายซึ่งผู้ซื้อตกลงซื้อทรัพย์สินที่ผู้ขายเสนอขายหมดทั้งจำนวนในราคาตามที่ตกลงกัน ซึ่งผู้ซื้อต้องผูกพันชำระราคาและผู้ขายต้องส่งมอบทรัพย์สินทั้งหมดตามที่ตกลงกันไว้ ทั้งนี้ ไม่ว่าทรัพย์สินที่ซื้อขายจะมีปริมาณมากหรือน้อยกว่าที่คิดคำนวณไว้.

พราหมณ์ขายเมีย

หมายถึง[พฺราม-] น. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L..

ซื้อขาย

หมายถึง(กฎ) น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลฝ่ายหนึ่ง เรียกว่า ผู้ขาย โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่บุคคลอีกฝ่ายหนึ่ง เรียกว่า ผู้ซื้อ และผู้ซื้อตกลงจะใช้ราคาทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้ขาย.

ขายเงินผ่อน

หมายถึงก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินเป็นงวด ๆ.

ขายเงินสด

หมายถึงก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน.

ขายหู

หมายถึงก. ฟังแล้วละอาย ไม่อยากฟัง.

เล่นขายของ

หมายถึง(ปาก) ก. ลักษณะการกระทำที่ไม่ถูกหลักเกณฑ์ ไม่จริงไม่จังเหมือนทำเล่น ๆ (มักใช้เป็นเชิงเปรียบเทียบ) เช่น ทำขนมขายนิด ๆ หน่อย ๆ เหมือนกับเด็กเล่นขายของ.

ขายชาติ

หมายถึงก. ขยายความลับประเทศชาติของตนแก่ศัตรูหรือเอาใจออกหากไปเข้ากับศัตรู เพราะเห็นแก่สินจ้างหรือสิ่งตอบแทนเพื่อทำลายล้างประเทศชาติของตน, ขายบ้านขายเมือง ก็ว่า.

ขายตัว

หมายถึงก. เอาตัวแลกเงิน, เอาชื่อเสียงแลกเงิน.