ผลการค้นหา

จรัล

หมายถึง[จะรัน] (กลอน) ก. เดิน เช่น แปดโสตรสี่ภักตร์ทรงพา หนหงษ์เหินคลา วิหาศจรัลผันผาย. (ดุษฎีสังเวย).

เดินเหิน

หมายถึงก. วิ่งเต้นเพื่อขอความช่วยเหลือ; (ปาก) เดิน.

อกรรมกริยา

หมายถึง[อะกำกฺริยา, อะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่ไม่ต้องมีกรรมรับ เช่น ยืน เดิน นั่ง นอน. (ส.).

อิริยาบถ

หมายถึงน. อาการที่ร่างกายอยู่ในท่าใดท่าหนึ่ง คือ ยืน เดิน นั่ง นอน. (ป.).

ท่าว,ทะท่าว

หมายถึง(กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระ กะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต).

ดำเนิน

หมายถึงก. เดิน, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงพระดำเนิน; ให้เป็นไป เช่น ดำเนินงาน ดำเนินชีวิต. (ข. ฎํเณีร).

เตียว

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เที่ยว, เดิน, เช่น ธนาก็เต้าเตียวจร. (บุณโณวาท).

เตร่

หมายถึง[เตฺร่] ก. เดินไปเดินมาอย่างไม่มีจุดหมาย.

ชังฆวิหาร

หมายถึงน. การเดินไปมา.

สอนเดิน

หมายถึงว. เรียกเด็กที่เริ่มหัดเดินเตาะแตะว่า เด็กสอนเดิน. ก. ฝึกหัดเดิน เช่น เขานอนป่วยอยู่หลายเดือน เมื่อหายป่วยแล้วต้องสอนเดินใหม่.

เดาะ

หมายถึงว. อาการเดินอย่างกระปรี้กระเปร่า เช่น เดินเดาะเลาะทางมา.

บันเดิน

หมายถึงก. ทำให้เดิน.