ตัวกรองผลการค้นหา
เสียเที่ยว
หมายถึงก. เดินทางไปหรือมาแล้วไม่ได้ผลตามที่คาดหวังไว้ เช่น เดินทางไปหาเพื่อนแล้วไม่พบ เสียเที่ยวเปล่า.
จรก
หมายถึง[จะรก] น. ผู้เที่ยวไป, ผู้เดินไป. (ป., ส.).
หมาขี้เรื้อน
หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).
เส็ง
หมายถึง(กลอน) ว. พาลเกะกะ.
รชนีจร
หมายถึง[-จอน] น. ผู้เที่ยวไปกลางคืน; รากษส. (ส.).
หมากัดอย่ากัดตอบ
หมายถึง(สำ) ก. อย่าลดตัวลงไปต่อสู้หรือต่อปากต่อคำกับคนพาลหรือคนที่มีศักดิ์ต่ำกว่า.
ซัดเซ
หมายถึงก. เที่ยวไปไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่.
คบค้า,คบค้าสมาคม
หมายถึงก. ไปมาหาสู่เข้าเป็นพวกเดียวกัน, คบหา ก็ว่า.
วเนจร
หมายถึง[วะเนจอน] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
เกเร
หมายถึงว. เกกมะเหรก, มีนิสัยเป็นพาล ชอบแกล้งชอบรังแกและเอาเปรียบเขา, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาล เป็น พาลเกเร.
ภิกษาจาร
หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ส.; ป. ภิกฺขาจาร).
สาระโกก
หมายถึงว. โกงเกะกะเกเร, เป็นพาล.