ค้นเจอ 5,971 รายการ

แคลงคลาง

หมายถึง[แคฺลงคฺลาง] ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] ดู ไข้เหลือง.

เพรือง

หมายถึง[เพฺรือง] น. กระดึง.

เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์

หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป ที่ขึ้นต้นของคำหรือพยางค์ในภาษาบาลีและสันสกฤตมักแผลงมาเป็นตัว บ ในภาษาไทย เช่น ปท ปิตา เป็น บท บิดา.

หยุ่น

หมายถึงว. ยุบลงไปแล้วคืนตัวได้.

มิน่า,มิน่าล่ะ,มิน่าเล่า

หมายถึงคำแสดงว่า รู้สาเหตุ.

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] ดู กุ้งเหลือง.

กะโตงกะเตง

หมายถึงว. โตง ๆ เตง ๆ, ติดอยู่รุงรัง, พัวพัน.

ภุชคะ,ภุชงค์,ภุชงคมะ

หมายถึง[พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ] น. งู, นาค. (ป., ส.).

ภฤงคาร

หมายถึง[พฺริง-] น. หม้อนํ้า, เต้านํ้า. (ส.; ป. ภิงฺคาร).

หริ่ง ๆ

หมายถึงว. เสียงร้องของเรไร.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ