ผลการค้นหา

เบาแรง

หมายถึงว. ผ่อนหรือช่วยให้ใช้แรงหรือกำลังน้อยลง.

อ่อนเพลีย

หมายถึงว. มีแรงลดน้อยถอยลง, หย่อนกำลัง.

น้อย

หมายถึงว. ตรงข้ามกับ มาก, ไม่มาก, เช่น ฝนน้อย น้ำน้อย มีเงินน้อย พูดน้อย, ตรงข้ามกับ ใหญ่, ไม่ใหญ่, เช่น ข้าราชการชั้นผู้น้อย; โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่ไม่สำคัญ เช่น ครูน้อย ผู้น้อย เณรน้อย, เกี่ยวกับความรู้สึกเป็นไปในทางน่ารักน่าเอ็นดู เช่น เด็กน้อย น้องน้อย สาวน้อย หนูน้อย.

น้อย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. คำเติมหน้าชื่อแห่งผู้ที่ได้บวชเป็นสามเณรแล้ว, ถ้าได้บวชเป็นภิกษุเติมหน้าชื่อว่า หนาน. (พงศ. ร. ๒).

มันเขี้ยว

หมายถึงก. อยากกัดอยากกินอยู่เรื่อย ๆ.

มันเยิ้ม

หมายถึงว. มันมากจนแทบจะหยด.

มันขี้หนู

หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๒).

มันแข็ง

หมายถึงน. มันของหมูที่ติดอยู่กับหนัง.

มันแปลบ

หมายถึงว. มันเป็นเงาวับ, มันปลาบ หรือ มันแผล็บ ก็ว่า.

มันเปลว

หมายถึงน. มันที่ติดอยู่ที่พุงและลำไส้.

ตาเป็นมัน

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่จับตามองจ้องดูสิ่งที่ต้องใจอย่างจดจ่อ.

มันมือ

หมายถึงก. อยากใช้มือเล่นหรือทำเป็นต้นอยู่เรื่อย ๆ.