ผลการค้นหา

ตะยองสะลา

หมายถึงน. งูบ้องตะลา.

สรรปาราติ

หมายถึงครุฑ, ศัตรูแห่งงู

ทับทาง

หมายถึงน. ชื่องูบกบางชนิด เช่น งูสามเหลี่ยม ซึ่งบางครั้งเรียก งูทับทางเหลือง, งูทับสมิงคลา ซึ่งบางครั้งเรียก งูทับทางขาว.

ปะบุก

หมายถึงน. เรียกงูกะปะที่มีสีคลํ้าว่า งูปะบุก.

ตีงูให้หลังหัก

หมายถึง(สำ) ก. กระทำการสิ่งใดแก่ศัตรูโดยไม่เด็ดขาดจริงจังย่อมจะได้รับผลร้ายในภายหลัง เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย).

เทียรฆชาติ

หมายถึง[-คะชาด] (แบบ) น. งู.

แม่เบี้ย

หมายถึงน. พังพานงู (ใช้แก่งูเห่าและงูจงอาง) เช่น งูเห่าแผ่แม่เบี้ย.

ขว้างงูไม่พ้นคอ

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรแล้วผลร้ายกลับมาสู่ตัวเอง.

จับงูข้างหาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่เสี่ยงต่ออันตราย.

อหิ

หมายถึง[อะ-] น. งู. (ป., ส.).

งู ๆ ปลา ๆ

หมายถึงว. มีความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ, ไม่รู้จริง, ในคำว่า รู้งู ๆ ปลา ๆ.

ตีงูให้กากิน

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งใด ๆ ไว้แล้ว แต่ผลไปตกแก่ผู้อื่น, ทำสิ่งที่ตนควรจะได้รับประโยชน์ แต่กลับไม่ได้.