ผลการค้นหา

ภูมิธรรม

หมายถึง[พูมทำ] น. พื้นจิตใจที่มีคุณธรรม.

พลังจิต

หมายถึงน. ความเข้มแข็งของจิตใจ, อำนาจจิต.

หยาบช้า

หมายถึงว. ตํ่าช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า.

หล่อหลอม

หมายถึงก. อบรมบ่มนิสัยให้จิตใจโน้มน้าวไปในทางใดทางหนึ่ง เช่น หล่อหลอมจิตใจให้เป็นคนดี, หลอม ก็ว่า.

เพรียงเมือง

หมายถึงก. แทรกแซงบ่อนจิตใจชาวเมือง.

เลี้ยงได้แต่ตัว

หมายถึงก. เลี้ยงได้เฉพาะแต่ร่างกายเท่านั้นไม่สามารถจะบังคับจิตใจเขาได้, มักใช้ว่า เลี้ยงได้แต่ตัวเท่านั้น จิตใจเลี้ยงไม่ได้.

เสียงกร้าว

หมายถึงว. อาการที่พูดด้วยเสียงแข็งกระด้าง เช่น เขาพูดเสียงกร้าว ไม่ยำเกรงใคร.

ฟอก

หมายถึงก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ฟอกผ้า ฟอกจิตใจ.

จินตนาการ

หมายถึงน. การสร้างภาพขึ้นในจิตใจ. (ป. จินฺตน + อาการ).

ผิวบาง

หมายถึงว. แบบบาง, อ่อนแอ, ผู้ดี, ใช้โดยปริยายไปถึงจิตใจด้วย.

สตัพธ์

หมายถึง[สะตับ] (แบบ) ว. แข็งกระด้าง, เย่อหยิ่ง. (ส. สฺตพฺธ; ป. ถทฺธ).

ก้าวร้าว

หมายถึงว. เกะกะระราน (ใช้แก่กิริยาและวาจาที่กระด้างและล่วงเกินผู้อื่น).