ตัวกรองผลการค้นหา
ตำข้าวสารกรอกหม้อ
หมายถึง(สำ) ก. หาเพียงแค่พอกินไปมื้อหนึ่ง ๆ, ทำพอให้เสร็จไปชั่วครั้งหนึ่ง ๆ.
หัวคุ้ง
หมายถึงน. ส่วนเริ่มต้นของโค้งแม่น้ำ.
ยุให้รำตำให้รั่ว
หมายถึง(สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.
ตำแครอท
หมายถึงพระสงฆ์สองรูปร่วมกันสำเร็จความใคร่ด้วยมือ
สาก
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตำอย่างหนึ่ง, คู่กับ ครก.
น้ำยาเคมี
หมายถึงน. ของเหลวซึ่งมีสารเคมีละลายอยู่.
เจือจาง
หมายถึงว. ไม่เข้มข้น, เข้มข้นน้อยลงเพราะเติมตัวทำละลายเช่นนํ้าเพิ่มลงไป, มีตัวทำละลายมาก มีตัวถูกละลายน้อย เช่น สารละลายกรดเจือจาง, (ใช้แก่สารละลาย).
ข้าวตู
หมายถึงน. ข้าวตากคั่วแล้วตำเป็นผงเคล้ากับนํ้าตาลและมะพร้าว.
ข้าวเบือ
หมายถึงน. ข้าวสารที่ตำละเอียด ใช้ประสมกับนํ้าแกงเพื่อให้นํ้าแกงข้น.
จรลาย
หมายถึง[จอระ-] (กลอน) ก. ละลายไป, หายไป.
สารละลาย
หมายถึง(เคมี) น. ของผสมเนื้อเดียวล้วน ซึ่งประกอบด้วยสารต่างชนิดกันตั้งแต่ ๒ สารขึ้นไป แผ่กระจายผสมรวมกันอยู่อย่างสมํ่าเสมอโดยไม่มีปฏิกิริยาเคมีต่อกัน เช่น ของแข็งละลายในของเหลว ของเหลวละลายในของเหลว ของแข็งละลายในของแข็ง แก๊สละลายในแก๊ส. (อ. solution).
เบือ
หมายถึงน. ข้าวสารที่ตำประสมกับเครื่องแกงเพื่อให้นํ้าแกงข้น เรียกว่า ข้าวเบือ, เรียกสากไม้ที่ใช้ตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกว่า สากกะเบือ, เรียกครกดินที่ใช้ตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกว่า ครกกะเบือ.