ผลการค้นหา

ออกลูกหมด

หมายถึงก. เปลี่ยนการบรรเลงเพลงธรรมดาไปเป็นเพลงลูกหมด. (ดู ลูกหมด).

อสิจรรยาการ

หมายถึงน. การฝึกหัดเพลงดาบ, การฝึกหัดเพลงศัสตรา. (ส. อสิจรฺยาการ).

ฮ้าไฮ้

หมายถึงอ. เสียงลูกคู่ร้องรับในเพลงบางชนิด เช่นเพลงเห่เรือ.

ฉะหน้าโรง

หมายถึงน. วิธีของเพลงทำนองหนึ่ง.

พญาเดิน

หมายถึงน. ชื่อเพลงปี่พาทย์.

ปรบไก่

หมายถึงน. ชื่อเพลงพื้นเมืองอย่างหนึ่ง ใช้ตบมือเป็นจังหวะ และว่าแก้กันอย่างเพลงฉ่อย, ชื่อหน้าทับประกอบเพลงดนตรีแบบหนึ่ง.

ร้องเรือ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. ขับหรือกล่อมเพลงให้เด็กฟัง. น. เรียกเพลงกล่อมเด็กว่า เพลงร้องเรือ.

หางเครื่อง

หมายถึงน. เพลงที่ออกต่อท้ายจากเพลง ๓ ชั้น หรือ เพลงเถา; กลุ่มบุคคลที่ออกมาเต้นประกอบจังหวะในการร้องเพลงประเภทลูกทุ่ง.

อกทะเล

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง มักร้องหรือบรรเลงเป็นเพลงลา.

ตุ้งติ้ง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, ตุ้งติ้งเปลญวน ก็เรียก. (บัญชีเพลง).

ออกสิบสองภาษา

หมายถึงน. เรียกเพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บทโดยนำเพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ มารวมกันเข้าเป็นชุด มี ๑๒ ภาษา ว่า เพลงออกสิบสองภาษา.

ถอนสมอ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ตัดมาจากตับเพลงฝรั่งถอนสมอ. (บัญชีเพลง).