ผลการค้นหา

มารสังคม

หมายถึง[มาน-] น. ผู้ที่เป็นภัยต่อสังคม.

อภัยทาน

หมายถึง[อะไพยะทาน] น. การให้ความไม่มีภัย เช่น ให้อภัยทาน. ว. ที่ให้ความไม่มีภัย เช่น เขตอภัยทาน. (ป.).

โอษฐภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.

เภทภัย

หมายถึง[เพดไพ] น. ภัยต่าง ๆ.

วาตภัย

หมายถึง[วาตะ-] น. ภัยอันตรายที่เกิดจากพายุ.

นอนตาไม่หลับ

หมายถึงก. นอนหวาดต่อภัยหรือเป็นทุกข์หรือห่วงใย.

อัคคีภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากไฟ, ไฟไหม้.

แผ้วพาน

หมายถึงก. รบกวน เช่น ภัยอันตรายอย่าได้แผ้วพาน.

หัวนอนปลายตีน

หมายถึงน. หลักแหล่ง, เทือกเถาเหล่ากอ, เช่น คนคนนี้ไว้ใจยากเพราะไม่รู้หัวนอนปลายตีนของเขา.

โพย

หมายถึงน. อันตราย, โพยภัย ก็ว่า. ก. โบย, ตี.

หลุมหลบภัย

หมายถึงน. หลุมที่ใช้สำหรับกำบังภัยทางอากาศ.

ไซเรน

หมายถึงน. เครื่องส่งสัญญาณเสียงเพื่อเตือนภัย บอกหมดภัย หรือเตือนให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้ เป็นต้น; เสียงที่เกิดจากเครื่องเตือนภัย เรียก เสียงไซเรน. (อ. siren).