ค้นเจอ 1,989 รายการ

โคกม้า

หมายถึงน. นักหมอม้า, ผู้เชี่ยวชาญเรื่องม้า.

คู่ชีพ

หมายถึงว. ประจำตัว ไปไหนไปด้วยกัน เช่น ม้าคู่ชีพ ดาบคู่ชีพ.

เค้เก้

หมายถึง(ปาก) ว. ไม่เป็นท่า (ใช้แก่อาการหกล้มหรือนอนเป็นต้น) เช่น หกล้มเค้เก้ นอนเค้เก้.

กะเลียว

หมายถึงน. สีของม้าชนิดหนึ่ง ลักษณะเขียวอมดำ, เรียกม้าที่มีสีเช่นนั้นว่า ม้ากะเลียว หรือ ม้าสีกะเลียว.

แสะ

หมายถึงน. ม้า. (ข.).

จ้ำเบ้า

หมายถึงว. อาการที่ก้นกระแทกพื้นลุกไม่ขึ้น เช่น หกล้มจํ้าเบ้า.

ดุรงคี

หมายถึงน. ม้าตัวเมีย; คนขี่ม้า, ทหารม้า. (ป. ตุรงฺคี; ส. ตุรงฺคินฺ).

วัดพื้น

หมายถึง(ปาก) ก. หกล้มเหยียดยาวลงบนพื้น.

เป่าฝุ่น

หมายถึง(ปาก) ก. หกล้มไม่มีท่า, พลาดพลั้งอย่างไม่เป็นท่า.

ต่อตัว

หมายถึงก. อาการที่คนหนึ่งขึ้นไปยืนบนบ่าของอีกคนหนึ่ง เช่น ต่อตัวปีนกำแพง. น. ชื่อการแสดงกายกรรมแบบหนึ่งที่ผู้แสดงคนหนึ่งหรือหลายคนขึ้นไปยืนเลี้ยงตัวบนตัวของผู้แสดงอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นหลักเป็นต้น.

ตัว

หมายถึง(คณิต) น. เรียกเลขในวิธีทำว่า ตัว เช่น ตัวบวก ตัวลบ ตัวคูณ ตัวหาร.

อัศวินม้าขาว

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่มาช่วยแก้ไขสถานการณ์ที่คับขันให้กลับดีขึ้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ