ตัวกรองผลการค้นหา
รู้รส
หมายถึงก. รู้สึกถึงผลที่ได้รับ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ถ้าเด็กดื้อต้องตีเสียบ้าง จะได้รู้รสไม้เรียว ฉันเพิ่งรู้รสความหิว.
เสาวรส
หมายถึงว. มีรสอร่อย, มีรสดี. (ป., ส. สุรส).
ร่วมรัก
หมายถึง(ปาก) ก. เสพสังวาส, ร่วมรส หรือ ร่วมรสรัก ก็ว่า.
เอมโอช
หมายถึง[-โอด] (กลอน) น. รสหวาน, รสอร่อย.
ช่ำช่า
หมายถึงว. ไม่มีรส, ชืด.
ปร่า
หมายถึง[ปฺร่า] ว. ลักษณะของรสที่ไม่กลมกล่อมไม่แน่ชัดว่าเป็นรสอะไร เช่นรสแกงที่มีเครื่องปรุงไม่เหมาะส่วน.
ชาติ,ชาติ,ชาติ-,ชาติ-
หมายถึง[ชาด, ชาติ-, ชาดติ-] น. รส เช่น ไม่เป็นรสไม่เป็นชาติ.
เค็ม
หมายถึงว. มีรสอย่างรสเกลือ; โดยปริยายหมายความว่า พยายามให้ได้ประโยชน์มากกว่า.
เอกรส
หมายถึง[เอกกะ-] น. รสอันเอก ได้แก่ วิมุตติรส คือ รสที่เกิดจากการหลุดพ้นจากกิเลส. (ป.).
ซีอิ๊ว,ซี่อิ้ว
หมายถึงน. เครื่องปรุงรสอย่างน้ำปลา ทำด้วยถั่วเหลือง, น้ำปลาถั่วเหลือง ก็เรียก, อย่างใสเรียกว่า ซีอิ๊วขาว, อย่างข้นเรียกว่า ซีอิ๊วดำ, ถ้าใส่น้ำตาลทรายแดง เรียกว่า ซีอิ๊วหวาน. (จ.).
เฝื่อน
หมายถึงว. รสที่เจือฝาดและขื่นอย่างรสดีเกลือ; วางหน้าไม่สนิทเหมือนกินของมีรสเฝื่อน.
ชิม
หมายถึงก. ลองลิ้มรสดูด้วยปลายลิ้น, ทดลองให้รู้รส.