ผลการค้นหา

ลัภย์

หมายถึงว. พึงได้, ควรได้. (ส.; ป. ลพฺภ).

ขัดลาภ

หมายถึงก. ทำให้ไม่ได้รับสิ่งที่จะพึงได้, ทำให้ไม่มีโชค.

ลางเนื้อชอบลางยา

หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.

เวทย์

หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).

ประโลม

หมายถึงก. ทำให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.

นรชาติ

หมายถึงน. คน, หมู่คน.

นรากร

หมายถึงน. คน, หมู่คน.

เหลือวิสัย

หมายถึงว. พ้นขอบเขตที่จะพึงทำ, พ้นความสามารถ.

คนเก่าคนแก่

หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.

เลหะ

หมายถึง(แบบ) น. การเลีย; ผู้เลีย; ของที่พึงเลีย. (ส.).

หมาหมู่

หมายถึง(ปาก) น. กลุ่มคนที่กลุ้มรุมทำร้ายคนคนเดียว.

ทั่วถึง

หมายถึงว. ถึงทุกคน, ครบทั่วทุกคน.