ผลการค้นหา

เมินเฉย

หมายถึงก. ไม่สนใจใยดี.

ยองใย

หมายถึงน. เส้นใย (แห่งแมงมุม). ว. ผุดผ่องเป็นนํ้านวล เช่น ผิวนวลเป็นยองใย; ใช้เป็นคำเปรียบเทียบว่ามีขนาดเล็กเท่าใยแมงมุม เช่น ไม่มีความผิดแม้เท่ายองใย.

ปุกปุย

หมายถึงว. มีขนหรือใยฟูรุงรัง.

มึนชา

หมายถึงก. แสดงอาการเฉยเมยไม่ใยดี.

แตงร่มใบ

หมายถึง(สำ) ว. มีผิวเป็นนวลใยในวัยสาว.

ไหมสับปะรด

หมายถึงน. เส้นด้ายที่ได้จากใยของพรรณไม้บางชนิดที่มีลักษณะอย่างใยสับปะรด, เรียกหมวกที่สานด้วยไหมอย่างนี้ว่า หมวกไหมสับปะรด.

ด้าย

หมายถึงน. สิ่งที่ทำด้วยใยเป็นต้นว่าใยฝ้าย ปั่นเป็นเส้นสำหรับเย็บ ถัก หรือทอผ้าเป็นต้น.

เสือแมลงวัน

หมายถึงน. แมงมุมตัวขนาดเล็ก กินแมลงวัน. (พจน. ๒๔๙๓).

ยอง

หมายถึงน. เส้น, ใย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ใย เป็น ยองใย. ว. สุกใส, ยะยอง หรือ ยรรยอง ก็ใช้ แต่มักแปลว่า สุกใส.

เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาด, ตัดญาติขาดมิตรกันเด็ดขาด, มักใช้เข้าคู่กับ เด็ดบัวไม่ไว้ใย ว่า เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว เด็ดบัวไม่ไว้ใย.

แพร

หมายถึง[แพฺร] น. ผ้าที่มีเนื้อลื่น เรียบเป็นมัน เนื้อหนาหรือบางก็ได้ เดิมทอด้วยใยไหม ปัจจุบันอาจทอด้วยใยประดิษฐ์ที่มีลักษณะคล้ายไหม.

จีบพลู

หมายถึงก. ม้วนพลูที่ป้ายปูนไว้แล้วให้เป็นรูปกรวย แล้วพันด้วยใยฝ้าย.