ผลการค้นหา

สายตะพาย

หมายถึงน. เชือกที่ร้อยจมูกวัวควาย.

ตีเกลียว

หมายถึงก. หมุนบิดให้เชือกเขม็งขึ้น.

พื้นที่หน้าตัด

หมายถึงน. พื้นที่ตรงรอยตัดของแท่งวัตถุ.

มีดตัดกระดาษ

หมายถึงน. มีดขนาดเล็กหรือโลหะแบน ๆ อย่างมีด ใช้ตัดกระดาษหรือซองจดหมายเป็นต้น.

เพชรตัดเพชร

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.

ตัดไฟหัวลม

หมายถึง(สำ) ก. ตัดต้นเหตุเพื่อไม่ให้เหตุการณ์ลุกลามต่อไป.

เลี้ยงผม

หมายถึงก. ไว้ผมยาวโดยไม่ตัด.

ตัดรอน

หมายถึงก. ตัดขาด, ตัดไมตรี.

บรรทัดราง

หมายถึงน. อุปกรณ์อย่างหนึ่งของช่างไม้ เป็นเชือกพันลูกรอกอยู่ในรางไม้ เมื่อดึงปลายเชือกออกจากรอก เชือกจะผ่านกระปุกซึ่งมีสีดำบรรจุอยู่ทำให้เชือกติดสี เมื่อดึงเชือกให้ตึงตรงแนวพื้นกระดานเป็นต้นที่ต้องการขีดเส้นแล้วดีด สีจากเชือกจะติดพื้นเป็นเส้นตรงตามต้องการ.

ตัดตอน

หมายถึงก. แบ่งหรือตัดเอามาบางส่วน.

รัชชุ

หมายถึง[รัด-] น. สาย, เชือก. (ป., ส.).

แขสร์

หมายถึง[ขะแส] น. กระแส; เส้นเชือก. (ข.).