ตัวกรองผลการค้นหา
นักบิน
หมายถึงน. ผู้ขับขี่เครื่องบิน.
เมล์อากาศ
หมายถึงน. การส่งหนังสือหรือสิ่งของทางเครื่องบิน.
สลัดอากาศ
หมายถึงน. โจรที่จี้หรือปล้นเครื่องบินในอากาศ.
รถโดยสารประจำทาง
หมายถึง(กฎ) น. รถบรรทุกคนโดยสารที่เดินตามทางที่กำหนดไว้ และเรียกเก็บค่าโดยสารเป็นรายคนตามอัตราที่วางไว้เป็นระยะทางหรือตลอดทาง.
เบิกทาง
หมายถึงน. เรียกหนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่านว่า หนังสือเบิกทาง หรือ ใบเบิกทาง.
ใบเบิกทาง
หมายถึง(ปาก) น. หนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่าน, หนังสือเบิกทาง ก็เรียก.
เพดานบิน
หมายถึงน. ระดับสูงสุดที่เครื่องบินสามารถบินได้.
บัตรธนาคาร
หมายถึง(กฎ) น. บัตรที่ธนาคารแห่งประเทศไทยออกใช้เป็นเงินตรา.
กระเป๋า
หมายถึง(ปาก) น. พนักงานเก็บค่าโดยสารรถหรือเรือประจำทาง.
รถแท็กซี่
หมายถึง(ปาก) น. รถยนต์รับจ้างสาธารณะ โดยสารได้ไม่เกิน ๗ คน.
รถประจำทาง
หมายถึงน. รถโดยสารที่วิ่งอยู่บนเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งเป็นปรกติ.
ท่าอากาศยาน
หมายถึงน. ที่สำหรับเครื่องบินขึ้นลง ประกอบด้วยลานจอดเครื่องบิน ลู่เครื่องบินขึ้นลง โรงเก็บอุปกรณ์การบิน หอบังคับการบิน ที่ทำการของเจ้าหน้าที่ และที่พักผู้โดยสารเข้าออกเป็นต้น, (ปาก) สนามบิน.