ผลการค้นหา

เสาหลักเมือง

หมายถึงน. เสาที่สร้างขึ้นเป็นสัญลักษณ์ของเมือง มักทำด้วยไม้ชัยพฤกษ์.

ลอกเลน

หมายถึงก. โกยเลนขึ้น.

ค้าง

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของถั่วฝักยาว ซึ่งมีไม้ค้างปักเป็นหลักให้เถาเกาะ เรียกว่า ถั่วค้าง. (ดู ถั่วฝักยาว).

รอ

หมายถึงน. หลักปักกันกระแสนํ้า เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง.

สไบปัก

หมายถึงน. ผ้าสไบที่ปักด้วยดิ้นเงินหรือดิ้นทองและสอดไส้ด้วยไหมสีต่าง ๆ.

ปักจักร

หมายถึงก. เย็บให้เป็นลวดลายด้วยจักรเย็บผ้า.

เส้า

หมายถึงน. ไม้หลักหรือวัตถุที่ตั้งหรือปักเป็น ๓ มุมสำหรับรองรับ เช่น เอาก้อนอิฐมาวางให้เป็น ๓ เส้า.

กรุย

หมายถึง[กฺรุย] น. หลักที่ปักรายไว้เป็นเครื่องหมาย เช่น ปักกรุย. ก. ปักหลักหรือถางเป็นแนวไว้ เช่น กรุยทาง. (ข. ตฺรุย).

ปักข,ปักข-,ปักข์

หมายถึง[ปักขะ-, ปัก] น. ปักษ์. (ป.; ส. ปกฺษ).

ปักดำ

หมายถึงก. ถอนต้นกล้ามาปลูกในนา.

โกรกกราก

หมายถึง[โกฺรกกฺราก] น. ชื่อเครื่องมือสำหรับไชไม้; กระบอกไม้ไผ่มีหลักปักอยู่กลางเติ่งสำหรับทอดดวด.

ไม้ติ้ว

หมายถึงน. ไม้ซี่เล็ก ๆ ใช้สำหรับเป็นคะแนน เช่น ปักติ้ว นับติ้ว สำหรับเสี่ยงทาย แล้วนำไปขึ้นใบเซียมซี เช่น สั่นติ้ว.