ตัวกรองผลการค้นหา
ภารธุระ
หมายถึง[พาระทุระ, พานทุระ] น. การงานที่รับทำ, กิจการที่ขวนขวายประกอบ.
ธุว,ธุว-
หมายถึง[ทุวะ-] (แบบ) ว. มั่น, เที่ยง. (ป.).
วิธุระ
หมายถึง[วิทุ-] ว. เปลี่ยว, ว้าเหว่. (ป., ส.).
สาทุ
หมายถึงว. หวาน, อร่อย; น่าปรารถนา. (ป.; ส. สฺวาทุ).
ทุราธวา
หมายถึง[ทุราทะวา] (กลอน) น. ทางลำบาก, ทางทุรกันดาร. [ส. ทุรธฺวา, ทุรฺ- (ยาก, ลำบาก) + อธฺวนฺ (ทางไกล)].
ธุม,ธุม-
หมายถึง[ทุม, ทุมะ-] (แบบ) น. ควัน. (ป., ส. ธูม).
ทุติย,ทุติย-
หมายถึง[ทุติยะ-] (แบบ) ว. ที่ ๒, มักใช้นำหน้าศัพท์อื่น เช่น ทุติยดิถี = วัน ๒ คํ่า, ทุติยมาส = เดือนที่ ๒, ทุติยวาร = ครั้งที่ ๒, ทุติยสุรทิน = วันที่ ๒. (ป.).
ประทุษฏ์,ประทุษฐ์
หมายถึงว. ชั่ว, ร้าย. (ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺ).
ธุมชาล
หมายถึง[ทุมะชาน] น. ควันพลุ่งขึ้น. (ป., ส. ธูมชาล).
วิทูร
หมายถึงว. ฉลาด, คงแก่เรียน, มีปัญญา, ชำนาญ. (ป., ส. วิทุร).
ตรีมธุระ
หมายถึง[-มะทุระ] น. ของมีรสดี ๓ อย่าง คือ นํ้าตาล นํ้าผึ้ง นํ้ามันเนย.
โลกวิทู
หมายถึง[โลกะ-] น. “ผู้รู้แจ้งซึ่งโลก” คือ พระพุทธเจ้า. (ป.; ส. โลก + วิทุ).