ผลการค้นหา

ชวย

หมายถึงก. พัดอ่อน ๆ, พัดเรื่อย ๆ, (ใช้แก่ลม).

ระชวย

หมายถึงก. ชวย, พัดอ่อน ๆ, พัดเรื่อย ๆ, (ใช้แก่ลม).

คึ่ก,คึ่ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ.

ลมตะเภา

หมายถึงน. ลมชนิดหนึ่งพัดมาจากทิศใต้ไปทางทิศเหนือในกลางฤดูร้อน.

ลมหอบ

หมายถึงน. ลมพายุที่พัดหอบเอาสิ่งต่าง ๆ ลอยไปได้ไกล ๆ.

กระวูดกระวาด

หมายถึงว. กระวีกระวาด, ทำโดยเร็วอย่างลมพัดวูดวาด.

ลมกระโชก

หมายถึงน. ลมแรงที่เกิดในทันทีทันใดชั่วขณะหนึ่ง, ลมที่พัดแรงเป็นพัก ๆ.

เซิง

หมายถึงน. (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ลมที่พัดจากตะวันตกมาตะวันออก เรียกว่า ลมเซิง.

ลมสลาตัน

หมายถึงน. ลมทะเลที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในปลายฤดูฝน.

ลมพัทธยา

หมายถึงน. ลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝน.

โชย,โชยชาย

หมายถึงก. อาการที่ลมพัดอ่อน ๆ เช่น ลมโชย กลิ่นโชย; เดินกรีดกราย.

เย็นเฉื่อย

หมายถึงว. เย็นเพราะลมพัดมาเรื่อย ๆ เช่น ตรงนี้ลมพัดเย็นเฉื่อย; มีอารมณ์เรื่อย ๆ ช้า ๆ เช่น เขาเป็นคนอารมณ์เย็นเฉื่อย.