ตัวกรองผลการค้นหา
ปรเมษฐ์
หมายถึง[ปะระเมด, ปอระเมด] น. ผู้สูงสุด คือ พระพรหม. (ส.).
จตุรพักตร์
หมายถึงว. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
พรหมธาดา
หมายถึงน. พระพรหมผู้สร้าง.
ปัทมปาณี
หมายถึงน. ผู้มีดอกบัวในมือ คือ พระพรหม พระวิษณุ, ชื่อหนึ่งหรือปางหนึ่งของพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระหัตถ์ทรงดอกบัว.
กัมลาศ
หมายถึง[กำมะลาด] (แบบ) น. กมลาสน์ คือ พระพรหม เช่น เพียงกัมลาศลงมาดิน. (ม. คำหลวง กุมาร). (ป., ส. กมลาสน).
จตุรมุข
หมายถึง(กลอน) น. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
จัตุรพักตร์
หมายถึงว. จตุรพักตร์, “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
ตรีมูรติ
หมายถึงว. มีรูป ๓ คือ รูปพระพรหม รูปพระวิษณุ รูปพระศิวะ. น. ชื่อเรียกเทพเจ้าในศาสนาพราหมณ์ มี ๓ องค์ คือ พระพรหม (พระผู้สร้าง) พระวิษณุหรือพระนารายณ์ (พระผู้รักษา) และพระศิวะหรือพระอิศวร (พระผู้ทำลาย). (ส. ตฺริมูรฺติ).
พรหมบท
หมายถึงน. ที่อยู่ของพระพรหม; ตำแหน่งพราหมณ์. (ส.).
พรหมบริษัท
หมายถึงน. ชุมนุมพระพรหม, ชุมนุมพราหมณ์. (ส.).
ขุนแผน
หมายถึง(โบ) น. พรหมธาดา. (เจ้าแห่งแผน คือพระพรหม).
ปิตามหะ
หมายถึง[-มะหะ] น. ปู่; นามพระพรหม. (ป.).