ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกผม
หมายถึงน. ผมอ่อนที่อยู่ตามตีนผมตรงหน้าผากและท้ายทอย.
เป่าผม
หมายถึงก. ใช้เครื่องพ่นลมร้อนทำให้ผมแห้ง.
ไร
หมายถึงน. รอยที่ถอนผมออกแล้ว เช่น ไรผม.
ช้อง
หมายถึงน. ผมสำหรับเสริมผมให้ใหญ่หรือยาว.
คน
หมายถึงน. มนุษย์.
หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
เก็บไร
หมายถึงก. ถอนผมที่ไรออกเพื่อรักษาไรผมให้งาม.
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
ผมดอกกระทุ่ม
หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่ตัดสั้นแล้วหวีเสยให้เป็นพุ่มคล้ายดอกกระทุ่ม ไม่มีจอน.
ผมลานบิน
หมายถึงน. ทรงผมผู้ชายที่ตัดข้างล่างสั้นเกรียน ข้างบนราบเสมอกัน.
ผมทัด
หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่มีผมยื่นยาวทั้ง ๒ ข้างจอนผมสำหรับทัดหู.
เกศี
หมายถึง(กลอน) น. หัว; ผม.