ผลการค้นหา

ดุลย,ดุลย-

หมายถึง[ดุนละยะ-, ดุนยะ-] ว. เท่ากัน, เสมอกัน, ทัดเทียมกัน. (ป., ส.).

ตีรั้ง

หมายถึงว. คล้ายคลึงกัน, เสมอกัน.

เสมอ

หมายถึง[สะเหฺมอ] ว. เท่ากัน, พอ ๆ กัน, เหมือนกัน, เช่น กรรมการตัดสินให้เสมอกัน ไม่มีใครแพ้ใครชนะ; เพียง, แค่, เช่น ราคาของ ๔๐,๐๐๐ บาท เห็นจะซื้อไม่ไหว เสมอสัก ๓๐,๐๐๐ บาท ก็พอจะสู้ได้.

เสมอ

หมายถึง[สะเหฺมอ] น. ชื่อเพลงหน้าพาทย์เกี่ยวกับอาการเยื้องกราย และการเดินของตัวละครในนาฏกรรมไทย เรียกว่า เพลงเสมอ เช่น เสมอบาทสกุณี (เสมอตีนนก) เสมอนาง เสมอมาร.

เสมอเหมือน

หมายถึงว. เทียบเท่า, เทียบเหมือน, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ผู้หญิงคนนี้งามไม่มีใครเสมอเหมือน เด็กคนนั้นซนไม่มีใครเสมอเหมือน.

เสมอ ๆ

หมายถึง[สะเหฺมอสะเหฺมอ] ว. เรียบราบ, ไม่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, เช่น ปรับพื้นให้เสมอ ๆ กัน; ตลอดไป, บ่อยและเป็นประจำ, เช่น เขามาหาเสมอ ๆ.

เสมอสอง

หมายถึง(วรรณ) ว. เทียบเท่า, เทียบคู่, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น พระสังข์ครั้งนี้จะถอดเงาะ งามเหมาะไม่มีเสมอสอง. (สังข์ทอง).

ฉาย

หมายถึงก. เกลี่ยให้เสมอ, กระจายให้เสมอ, เช่น ฉายดิน.

ตาปีตาชาติ

หมายถึงว. เสมอไป, เรื่อยไป.

ดุลยภาพ

หมายถึงน. ความเท่ากัน, ความเสมอกัน.

แพ้เปรียบ

หมายถึงว. ไม่เสมอกัน, เสียเปรียบ.

หน้าระรื่น

หมายถึงน. หน้ายิ้มอยู่เสมอ.