ผลการค้นหา

หัวจิตหัวใจ

หมายถึงน. หัวใจ, จิตใจ, (มักใช้ในทางตำหนิ) เช่น หัวจิตหัวใจเขาทำด้วยอะไรจึงเหี้ยมเกรียมนัก, อารมณ์ เช่น เขากำลังเศร้าโศกไม่มีหัวจิตหัวใจจะทำอะไร.

อันธ,อันธ-

หมายถึง[อันทะ-] ว. มืด, มืดมน, เช่น อันธกาล; โง่, ทึบ, เช่น อันธปัญญา; มองไม่เห็น, บอด, เช่น อันธจักษุ. (ป., ส.).

เถยจิต

หมายถึงน. จิตประกอบด้วยความเป็นขโมย, จิตคิดขโมย. (ป. เถยฺยจิตฺต).

นานาจิตตัง

หมายถึงว. ต่างจิตต่างใจ, ต่างคนก็ต่างความคิดเช่นคนหนึ่งถูกกับอากาศเย็น แต่อีกคนหนึ่งถูกกับอากาศร้อน.

ราค,ราค-,ราคะ

หมายถึงน. ความกำหนัดยินดีในกามารมณ์, ความใคร่ในกามคุณ. (ป., ส.).

ภวังคจิต

หมายถึงน. จิตเป็นภวังค์. (ป.).

อันต,อันต-,อันต-,อันตะ

หมายถึง[อันตะ-] น. ลำไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. (ป.; ส. อนฺตฺร).

ชอุ่ม

หมายถึง[ชะ-] ว. ชุ่ม, สดชื่น, เช่น เขียวชอุ่ม; ชุ่มด้วยละอองนํ้าจนเห็นเป็นมืดคลุ้มหรือมืดมัว เช่น ท้องฟ้าชอุ่ม.

เปียกแฉะ

หมายถึงก. มีน้ำชุ่มอยู่มาก เช่น ถนนเปียกแฉะ.

อันติกะ

หมายถึงน. ที่ใกล้, บริเวณ. ว. ใกล้, แทบ, เกือบ. (ป., ส.).

ประทุฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

จริม,จริม-

หมายถึง[จะริมะ-] ว. สุดท้าย เช่น จริมจิต ว่า จิตดวงสุดท้าย. (ป.).