ตัวกรองผลการค้นหา
เวทย์
หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).
นรชาติ
หมายถึงน. คน, หมู่คน.
นรากร
ปาหุไณยบุคคล
หมายถึงน. คนผู้ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป.).
คนเก่าคนแก่
หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
รู้เท่าไม่ถึงการ
หมายถึงก. รู้ไม่ถึงว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.
คู่ใจ
หมายถึงน. คนสนิทที่รู้ใจและไว้วางใจได้.
สามัญสำนึก
หมายถึงน. ความสำนึกหรือความเฉลียวใจที่คนปรกติธรรมดาทั่วไปควรจะต้องรู้โดยไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำสั่งสอน เช่น ทำอะไรให้มีสามัญสำนึกเสียบ้างว่าอะไรควรอะไรไม่ควร.
หมาหมู่
หมายถึง(ปาก) น. กลุ่มคนที่กลุ้มรุมทำร้ายคนคนเดียว.
ผู้รู้
หมายถึงน. ผู้ที่มีความรู้ความชำนาญในเรื่องนั้น ๆ เช่น เรื่องนี้ต้องให้ผู้รู้เป็นคนชี้แจง.
เถรส่องบาตร
หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำอะไรตามเขาทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว.
ทั่วถึง
หมายถึงว. ถึงทุกคน, ครบทั่วทุกคน.