ตัวกรองผลการค้นหา
ขบูร,ขบวร
หมายถึง[ขะบูน, ขะบวน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ.
กวีนิพนธ์
หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.
บทประพันธ์
หมายถึงน. เรื่องที่แต่งขึ้นเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรอง.
อรรถกถาจารย์
หมายถึงน. อาจารย์ผู้แต่งอรรถกถา.
หอง
หมายถึงก. ส่งให้สูงขึ้น, แต่งให้สูงขึ้น. (จ.).
บทกวีนิพนธ์
หมายถึงน. บทร้อยกรองที่กวีแต่ง.
เรียงความ
หมายถึงก. นำข้อความต่าง ๆ มาแต่งเรียบเรียงให้เป็นเรื่องเป็นราว, แต่งหนังสือในลักษณะที่ใช้พูดหรือเขียนกันเป็นสามัญ ต่างจากลักษณะที่แต่งเป็นร้อยกรอง. น. เรื่องที่นำข้อความต่าง ๆ มาแต่งเรียบเรียงขึ้น.
ยืนเครื่อง
หมายถึงน. ตัวพระนางที่แต่งเครื่องกษัตริย์.
เชลง
หมายถึง[ชะเลง] (กลอน) ก. แต่ง, ประพันธ์. (ข.).
ตัวไม้
หมายถึงน. ไม้ที่แต่งไว้เพื่อคุมกันเข้าเป็นเรือนเป็นต้น.
ประกอบอาหาร
หมายถึงก. ทำหรือปรุงแต่งอาหารต่าง ๆ.
สังขารธรรม
หมายถึง[สังขาระ-] น. สิ่งที่มีปัจจัยปรุงแต่ง.