ค้นเจอ 7,102 รายการ

อัสนี

หมายถึง[อัดสะ-] น. สายฟ้า, อาวุธพระอินทร์. (ป. อสนิ, อสนี; ส. อศนิ).

อัญชลี

หมายถึงน. การประนมมือ, การไหว้, บางทีใช้เป็น อัญชุลี หรือ ใช้ละว่า ชุลี ก็มี. (ป., ส. อญฺชลิ).

นาคบาศ

หมายถึง[นากคะบาด] น. บ่วงที่เป็นงู เป็นชื่อศรของอินทรชิตที่แผลงไปเป็นงู. (ส.).

ประสาท

หมายถึง[ปฺระสาด] น. ยินดีให้, โปรดให้, เช่น ประสาทปริญญา ประสาทพร. (ส. ปฺรสาท; ป. ปสาท).

คาธ

หมายถึง[คาด] (โบ) ก. จับ, กิน, เช่น จันทรคาธ สุริยคาธ. (เทียบ ป. คาห; ส. คฺราห).

โกฐาส

หมายถึง[โกดถาด] (แบบ) น. ส่วน เช่น พรพอใจบ้นนน้นนอนนเป็นโกฐาสถ้อย. (ม. คำหลวง ทศพร). (ป. โกฏฺาส).

โมษกะ

หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).

อุษณีษ์

หมายถึงน. มงกุฎ; กรอบหน้า. (ส.; ป. อุณฺหีส).

เพณี

หมายถึงน. เวณิ, ผมซึ่งเกล้าไว้, สายที่ถัก เช่น อันว่าสร้อยสังวาลเพณี. (ม. คำหลวง ทศพร). (ป., ส. เวณิ).

กฤดยาเกียรณ

หมายถึง[กฺริดดะยาเกียน] (แบบ) ว. พร้อมด้วยเกียรติยศ เช่น ความชอบกอปรกฤดยากยรณ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ส. กีรฺติ + อากีรฺณ).

ชิวหินทรีย์

หมายถึงน. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).

โมษะ

หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ