ตัวกรองผลการค้นหา
เลื่อนเปื้อน
หมายถึงว. อาการที่พูดเลอะเทอะ เช่น พูดจาเลื่อนเปื้อน.
เปรื้อย
หมายถึง[เปฺรื้อย] ว. คล่อง เช่น พูดเปรื้อย ว่า พูดคล่อง.
ยะงันจะคับ
หมายถึงว. พูดไม่ได้. (ช.).
ลุ้ย
หมายถึงก. พูดไม่ยับยั้ง.
ไม่ได้ศัพท์
หมายถึง(กลอน) ว. ไม่ได้เรื่อง, ไม่ได้ความ, เลอะเทอะเอาเป็นหลักไม่ได้, เช่น พูดเลอะหลงไหลไม่ได้ศัพท์. (สังข์ทอง).
ดื้อด้าน
หมายถึงว. ดื้อเสียจนเคยชิน.
ไหรณย์
หมายถึง[-รน] น. เงิน. ว. เป็นทอง, ทำด้วยทอง; เป็นเงิน, ทำด้วยเงิน. (ส. ไหรณฺย).
ต้นไม้เงินต้นไม้ทอง
หมายถึงน. เครื่องราชบรรณาการที่ทำเป็นต้นไม้เงินต้นไม้ทองเป็นคู่ ซึ่งเมืองขึ้นส่งมาถวายแก่พระเจ้าแผ่นดินทุก ๆ ๓ ปี; เครื่องสักการะที่เจ้านายหรือขุนนางที่มีบรรดาศักดิ์ตั้งแต่เจ้าพระยาขึ้นไปถวายพระเจ้าแผ่นดิน เมื่อได้รับสถาปนาให้ทรงกรมหรือเลื่อนกรมให้สูงขึ้น หรือเมื่อได้รับพระราชทานตั้งยศ.
ลิ้นลาย
หมายถึงว. ที่พูดสับปลับ.
ติดอ่าง
หมายถึงว. อาการที่พูดไม่ใคร่ออกทันใจ คือกว่าจะพูดได้แต่ละคำต้องยํ้าคำต้นอยู่นาน จึงพูดต่อไปได้.
เสียกำซ้ำกอบ,เสียกำแล้วซ้ำกอบ
หมายถึง(สำ) ก. เสียน้อยแล้วยังจะต้องเสียมากอีก เช่น พระองค์ช่างเชื่อฟังคำคนชั่วโฉด ชาวเมืองมันกล่าวโทษพลอยโกรธตอบ เสียกำแล้วจะซ้ำกอบกระมังหนา. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
ประทากล้อง
หมายถึง[ปฺระทากฺล้อง] น. ทองคำเปลวอย่างหนาและเนื้อดี เหมือนทองของหลวง, ใช้ว่า ประทาศี ก็มี, เรียกให้เต็มว่า ทองประทากล้อง ทองประทาศี.