ผลการค้นหา

คำประสม

หมายถึงน. คำที่เกิดจากการนำคำมูลที่เกิดอิสระได้ตั้งแต่ ๒ คำขึ้นไปมาประสมกันแล้วกลายเป็นคำใหม่ที่มีความหมายใหม่ขึ้นมาอีกคำหนึ่ง เช่น ลูกเสือ ลูกน้ำ แขกยาม เครื่องใน ไฟฟ้า.

เสี้ยนหนาม

หมายถึงน. ข้าศึกศัตรูที่ก่อความเดือดร้อนให้.

ล่าม

หมายถึงน. ผู้แปลคำพูดจากภาษาหนึ่งเป็นอีกภาษาหนึ่งโดยทันที.

หุบปาก

หมายถึงก. ปิดปาก, หยุดพูด, ไม่พูด.

ซิบซับ

หมายถึงก. พูดซุบซิบ, พูดกระซิบ.

บำราศ

หมายถึง[บำราด] ก. หายไป, จากไป, พรากไป, ปราศจาก.

ปัดซาง

หมายถึงก. เสกเป่าให้ซางหาย.

กลบเกลื่อน

หมายถึงก. ทำให้เรื่องเลือนหายไป.

ติดไฟ

หมายถึงก. ก่อไฟ, ประดับไฟ.

วิหารธรรม

หมายถึง[วิหาระทำ] น. ธรรมประจำใจ.

สกรณีย์

หมายถึง[สะกะระ-] (แบบ) น. ผู้ยังมีหน้าที่จะต้องทำ. (ป.).

ละห้อย

หมายถึงว. อาการที่พูดเว้าวอนด้วยน้ำเสียงอ่อย ๆ ก่อให้เกิดความสงสารเห็นอกเห็นใจ เช่น เสียงละห้อย; โศกเศร้าเพราะความผิดหวังหรือคิดถึง เช่น หน้าละห้อย.