ตัวกรองผลการค้นหา
คีต-
หมายถึง[คีตะ-] (แบบ) น. เพลงขับ, การขับร้อง, เช่น แลคีตสำเนียงบรรสาน. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).
แปลร้อย
หมายถึงก. แปลเอาความโดยยกศัพท์บาลีมาคั่นไว้.
เดินทุ่ง
หมายถึงก. ตะลุยไป (ใช้ในการอ่าน แต่ง หรือแปลหนังสือ).
แทงวิสัย
หมายถึงน. การเล่นอย่างหนึ่ง แต่งตัวคล้ายเซี่ยวกางถือหอกแทงกัน; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (เงาะป่า).
รัว
หมายถึงน. ชื่อเพลงหน้าพาทย์เพลงหนึ่ง ใช้ในโอกาสเช่นร่ายเวทมนตร์คาถา แปลงกาย หรือเนรมิตตัว.
อรรถ,อรรถ-
หมายถึง[อัด, อัดถะ-] น. เนื้อความ เช่น แปลโดยอรรถ, คำที่ยังไม่ได้แปลความหมาย เช่น คำอรรถ. (ส. อรฺถ; ป. อตฺถ).
กะระหนะ
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยของเก่า เป็นเพลงเครื่องสายประสมปี่พาทย์ ทำตอนชมสวนหรือเล่นสนุก เช่น ในเรื่องอิเหนาตอนอุณากรรณเล่นมโหรีกับพวกในสวนดอกไม้เมืองกาหลัง.
ตกม้าตาย
หมายถึง(สำ) ว. แพ้เร็ว, ยุติเร็ว, เรียกเต็มว่า สามเพลงตกม้าตาย.
ทยอย
หมายถึง[ทะ-] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง มีชนิดย่อยเป็น ทยอยนอก ทยอยใน ทยอยโอด.
ชั้นเดียว
หมายถึงน. จังหวะของดนตรีไทยที่มีระดับเร็ว คือ เร็วกว่าสองชั้นเท่าตัว หรือเร็วกว่าสามชั้น ๔ เท่า, เรียกเต็มว่า อัตราจังหวะชั้นเดียว, เรียกหน้าทับและเพลงที่มีจังหวะเช่นนี้ว่า หน้าทับชั้นเดียว เพลงชั้นเดียว.
แคน
หมายถึงน. เครื่องดนตรีทางถิ่นอีสาน ทำด้วยไม้ซางผูกเรียงต่อกับเต้าแคน สำหรับเป่าเป็นเพลง.
ชม
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า ชม เช่น ชมดง ชมตลาด.