ค้นเจอ 557 รายการ

ชู

หมายถึงก. ยกขึ้นสูงกว่าระดับเดิม เช่น ชูมือ, บำรุงให้ดีขึ้น เช่น ชูกำลัง.

จ้องหน่อง

หมายถึงน. เครื่องทำให้เกิดเสียงเป็นเพลง โดยใช้ปากคาบแล้วกระตุกหรือชักด้วยเชือกให้สั่นดังเป็นเสียงดนตรี.

กำไล

หมายถึงน. ชื่อเครื่องประดับสำหรับสวมข้อมือหรือข้อเท้า ทำด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, ราชาศัพท์เรียกกำไลมือว่า ทองพระกร กำไลเท้าว่า ทองพระบาท.

หนีบ

หมายถึงก. คีบหรือบีบให้แรงให้แน่นด้วยของที่เป็นง่ามเช่นง่ามนิ้วมือหรือตะไกรเป็นต้น.

ชีพจร

หมายถึง[ชีบพะจอน] น. อาการที่เส้นเลือดเต้นอยู่ตามร่างกายเช่นที่ข้อมือ.

แกะ

หมายถึงก. เอาเล็บมือค่อย ๆ แคะเพื่อให้หลุดออก เช่น แกะสะเก็ด, เอาสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บมือทำเช่นนั้น, ทำเป็นลวดลายหรือรูปต่าง ๆ ด้วยเครื่องมือ โดยวิธีแกะ เช่น แกะตรา, โดยปริยายหมายความว่า เหมือนกันอย่างกับโขกหรือแคะมาจากพิมพ์เดียวกัน ในความว่า เหมือนกันอย่างกับแกะ; เอามือแงะหรือง้างสิ่งที่เกาะติดกันแน่นหรือกอดไว้แน่นให้หลุดออกจากกัน เช่น แกะมือที่กำแน่น.

กระดี่ได้น้ำ

หมายถึง(สำ) น. ใช้เปรียบเทียบคนที่แสดงอาการดีอกดีใจตื่นเต้นจนตัวสั่น เช่น เขาดีใจเหมือนกระดี่ได้น้ำ.

ตบ

หมายถึงก. เอาฝ่ามือหรือของแบน ๆ เป็นต้นตีอย่างแรง เช่น ตบหน้า ตบลูกเทนนิส, เอาฝ่ามือแตะเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู เช่น ตบหัวเด็ก.

ไหว

หมายถึงก. สั่น, สะเทือน, กระดิก, เช่น ใบไม้ไหว. ว. สามารถทำได้ เช่น เดินไหว สู้ไหว กินไหว.

ไข้สันนิบาต

หมายถึง(โบ) น. ไข้ที่มีอาการสั่นเทิ้มชักกระตุกและเพ้อ เช่น ไข้สันนิบาตลูกนก ไข้สันนิบาตหน้าเพลิง.

คว้าไขว่

หมายถึง[-ไขฺว่] ก. เอื้อมมือฉวยเอาอย่างสับสน, พยายามจับหรือถือเอา, ไขว่คว้า ก็ว่า.

เป่าปาก

หมายถึงก. เอานิ้วมือใส่ปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง; หายใจทางปากเพราะเหนื่อยมาก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ