ผลการค้นหา

ขนอบ

หมายถึง[ขะหฺนอบ] น. ไม้ ๒ อันประกับเป็นขอบหรือกรอบของสิ่งของเพื่อให้แน่น เช่น ไม้ขนอบใบลาน.

แม่ฝา

หมายถึงน. ไม้กรอบประกับฝาเรือนฝากระดานทั้ง ๔ ด้าน.

หวือ

หมายถึงว. มีเสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงสะเก็ดไม้กระเด็นอย่างแรง.

ปุ

หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.

กณิการ์

หมายถึงน. ไม้กรรณิการ์. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).

ตกขุย

หมายถึงก. ออกดอกเป็นเมล็ด (ใช้แก่ไม้ไผ่).

ราเชน

หมายถึงน. ไม้หอมชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

เวณุ

หมายถึงน. ไม้ไผ่. (ส.; ป. เวณุ, เวฬุ).

กบทู

หมายถึงน. สันแห่งหลังคาเรือน, ไม้ข่มข้างกลอน.

คา

หมายถึงน. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้.

ถ่าน

หมายถึงน. ชื่อไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).

หมวกแจว

หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.