ผลการค้นหา

ตกประหม่า

หมายถึงก. รู้สึกสะทกสะท้านพรั่นใจ.

ตันเหิม

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. รื่นเริง, บันเทิงใจ.

ผีถึงป่าช้า

หมายถึง(สำ) ต้องยอมทำด้วยความจำใจหรือไม่มีทางเลือก.

ระทึก

หมายถึงก. อาการที่ใจเต้นตึก ๆ.

ระลุง

หมายถึงก. ใจห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง, ระลวง ก็ใช้.

หฤทัยปรีย์

หมายถึงว. น่ารัก, ชื่นใจ. (ส. หฺฤทยปฺรีย).

หุนหัน

หมายถึงว. ไม่ยั้งใจ, ไม่รั้งรอ, ใจเร็ว.

เห่อเหิม

หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เหิมเห่อ ก็ว่า.

เฮอ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความโล่งใจ.

ใจเร็ว

หมายถึงว. ตกลงใจอย่างรวดเร็วโดยไม่พิจารณาให้รอบคอบ.

กล้าได้กล้าเสีย

หมายถึงว. ใจป้ำ, ใจเป็นนักเลง, ไม่กลัวขาดทุน.

ไข้ใจ

หมายถึงน. ความระทมใจเนื่องจากผิดหวังในความรักเป็นต้น.