ผลการค้นหา

ยาก

หมายถึงน. ความลำบาก. ว. ลำบาก เช่น พูดยาก, ไม่สะดวก เช่น ไปยาก มายาก, ไม่ง่าย เช่น ตอบยาก ทำยาก; จน เช่น คนยาก, นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น ยากจน; (โบ) ขายตัวเป็นทาส.

ดักดน

หมายถึง(กลอน) ว. ลำบาก, ตรากตรำอยู่นาน, เช่น แสนสะดุ้งดักดน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

ว่าง ๆ

หมายถึงว. ไม่มีอะไรจะทำ, ไม่มีภาระ, เช่น อยู่ว่าง ๆ ไม่รู้จะทำอะไร.

เวที

หมายถึงน. ผู้รู้, นักปราชญ์. (ป.; ส. เวทินฺ).

หมอทำขวัญ

หมายถึงน. ผู้รู้พิธีทำขวัญ, หมอขวัญ ก็เรียก.

หูหนวกตาบอด

หมายถึง(สำ) ว. ไม่รับรู้รับเห็นสิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น.

มุคธ์

หมายถึง[มุก] ว. เขลา, ไม่รู้เดียงสา. (ส. มุคฺธ).

บอกกล่าว

หมายถึงก. ร้องบอกให้ผู้อื่นเป็นพยานรับรู้ไว้.

แพร่หลาย

หมายถึงก. กระจายออกไปให้มาก, ทั่วถึง, เช่น รู้กันแพร่หลาย ใช้กันแพร่หลาย.

ตาบอดคลำช้าง

หมายถึง(สำ) น. คนที่รู้อะไรด้านเดียวหรือนัยเดียวแล้วเข้าใจว่าสิ่งนั้นเป็นอย่างนั้น.

งึก ๆ

หมายถึงว. อาการที่พยักหน้าเป็นการรับรู้, หงึก ๆ ก็ว่า.

จำกัด

หมายถึงก. กำหนดหรือขีดคั่นไว้โดยเฉพาะ เช่น จำกัดอายุ จำกัดความรู้.