ตัวกรองผลการค้นหา
เอ่ย
หมายถึงก. เปล่งเสียงพูด, เริ่มพูด. ว. คำออกเสียงใช้ในความเพื่อให้ทาย เช่น นกอะไรเอ่ย.
ยืนกระต่ายสามขา
หมายถึง(สำ) ก. พูดยืนยันอยู่คำเดียว โดยไม่เปลี่ยนความคิดเดิม, มักพูดว่า ยืนกระต่ายขาเดียว.
ไฉน
หมายถึง[ฉะไหฺน] ว. ฉันใด, เช่นไร, อย่างไร, เช่น เป็นไฉน, ทำไม, เหตุใด, เช่น ไฉนจึงไม่มาให้ทันเวลา.
ใส่คะแนนไม่ทัน
หมายถึง(ปาก) ว. เร็วมาก, คล่องมาก, (ใช้แก่กริยาพูด), เช่น เธอพูดเร็วมากจนใส่คะแนนไม่ทัน.
ตบหัวลูบหลัง
หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.
โจษจัน
หมายถึง[โจดจัน] ก. พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, จรรโจษ หรือ จันโจษ ก็ใช้.
ท่านั้นท่านี้
หมายถึง(สำ) ว. อย่างนั้นอย่างนี้, โยกโย้, เช่น พูดท่านั้นท่านี้.
ปากคม
หมายถึงว. พูดจาเหน็บแนมด้วยคารมคมคาย.
ลิ้นตะกวด
หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจากลับกลอกเชื่อถือไม่ได้.
อกัปปิยโวหาร
หมายถึงน. ถ้อยคำที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).
โป่
หมายถึงก. อยู่ข้างหลังที่สุด (ใช้พูดในการเล่นเช่นหยอดหลุม).
กระโชกกระชาก
หมายถึงว. อาการพูดอย่างตวาดหรืออย่างกระแทกเสียง.