ผลการค้นหา

สงโกจ

หมายถึง[-โกด] (แบบ) ก. หดเข้า, สั้นเข้า; สยิ้ว, หน้านิ่วคิ้วขมวด. (ป. สงฺโกจ; ส. สํโกจ).

ฉาย

หมายถึงน. เงา, ที่ร่ม; ราชาศัพท์เรียกกระจกส่องหน้าว่า พระฉาย. (ป., ส. ฉายา).

โพสพ

หมายถึง[โพสบ] น. ชื่อเทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว, ใช้ว่า ไพสพ ก็มี.

หน้าปูเลี่ยน ๆ

หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท กระดากอายเพราะถูกจับผิดได้เป็นต้น, หน้าเจื่อน ก็ว่า.

คันฉาย

หมายถึงน. เครื่องส่องหน้า, กระจกเงา.

เบอะ

หมายถึงว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าเบอะ.

ยิ้มละไม

หมายถึงก. ยิ้มน้อย ๆ อยู่ในหน้า.

ชายไหว

หมายถึงน. ผ้าห้อยหน้าอยู่ระหว่างชายแครง.

ต่อตี

หมายถึงก. ตีประชันหน้าเข้าไป.

เงินยวง

หมายถึงน. เนื้อเงินบริสุทธิ์ที่ละลายคว้างอยู่ในเบ้า มีสีขาวผ่องเป็นมันปลาบ. ว. เรียกสีขาวผ่องเป็นมันปลาบเหมือนสีเงินที่ละลายคว้างอยู่ในเบ้าว่า สีเงินยวง.

โมษกะ

หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).

อุษณีษ์

หมายถึงน. มงกุฎ; กรอบหน้า. (ส.; ป. อุณฺหีส).