ผลการค้นหา

มรรตยะ,มรรตัย,มัตตัย,มัตยะ

หมายถึง[มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ] น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).

กษิดิ,กษีดิ

หมายถึง[กะสิดิ, กะสีดิ] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ส. กฺษิติ), ในบทกลอนใช้เป็นส่วนหน้าสมาส แปลว่า พระเจ้าแผ่นดิน เช่น กษิดินทรทายทานแล้ว. (ส. กฺษิติ + อินฺทฺร), อนนว่ากษีดิศรสุริยทงงหลาย. (ส. กฺษิติ + อีศฺวร), อนนว่าพระแพศยันดรกษิดิศวร์. (ส. กฺษิติ + อีศฺวร). (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์, วนปเวสน์).

มัคสิระ

หมายถึง[-คะสิระ] น. ชื่อเดือนที่ ๑ แห่งจันทรคติ, เดือนอ้ายตกราวเดือนธันวาคม. (ป. มคฺคสิร, มาคสิร; ส. มารฺคศิรสฺ).

โมษะ

หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).

วนาวาส

หมายถึงน. ที่อยู่ในป่า. (ส.).

วิษัย

หมายถึงน. วิสัย. (ส.).

อัคนิพ่าห์,อัคนิวาหะ

หมายถึงน. ควัน. (ส.).

ทักษิณา

หมายถึงน. ของทำบุญ. (ส.).

โทษา

หมายถึงน. แขน. (ส.).

นขทารณ์

หมายถึงน. เหยี่ยว. (ส.).

นิตยทาน

หมายถึงน. การให้ทานทุกวัน. (ส.).

ภาษณ์

หมายถึงน. การพูด. (ส.).