ค้นเจอ 734 รายการ

ปัศตู

หมายถึง[ปัดสะ-] (โบ) น. ผ้าขนสัตว์เนื้อฟุ.

พระบฏ

หมายถึงน. ผืนผ้าที่มีรูปพระพุทธเจ้าเป็นต้นและแขวนไว้เพื่อบูชา.

พัสตร์

หมายถึงน. ผ้า, เขียนเป็น พัตร ก็มี. (ส. วสฺตฺร; ป. วตฺถ).

เกาบิน

หมายถึงน. ผ้าปิดของลับ. (ส. เกาปิน; ป. โกปิน).

เข็มซ่อนปลาย

หมายถึงน. เข็มสำหรับใช้กลัดเสื้อผ้า, เข็มกลัด ก็ว่า.

รัตกัมพล

หมายถึงน. ผ้าส่านแดง. (ป. รตฺตกมฺพล; ส. รกฺตกมฺพล).

จุลกฐิน

หมายถึงน. เรียกพิธีทอดกฐินที่ต้องทำตั้งแต่ปั่นฝ้าย ทอ เย็บ ย้อมผ้ากฐิน และถวายสงฆ์ให้เสร็จในวันเดียว, โดยปริยายหมายความว่า งานที่ต้องทำอย่างชุลมุนวุ่นวายเพื่อให้เสร็จทันเวลาอันจำกัด.

ธรณินทร์

หมายถึง[ทอระนิน] (กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

ผ้าป่า

หมายถึงน. ผ้า (พร้อมทั้งเครื่องบริวาร ถ้ามี) ที่นำเอาไปวางทอดไว้เสมือนว่าเป็นผ้าที่ทิ้งอยู่ในป่า เพื่อให้พระชักเอาไป เป็นทำนองผ้าบังสุกุล มักทำเป็นปรกติต่อท้ายทอดกฐิน เรียกว่า ทอดผ้าป่า.

ยักคิ้ว

หมายถึงก. ลักษณะของสิ่งซึ่ง ๒ ข้างไม่เท่ากันอย่างนุ่งผ้าโจงกระเบนสูงข้างต่ำข้าง เรียกว่า นุ่งผ้ายักคิ้ว.

ลงคราม

หมายถึงก. เอาผ้าขาวที่ซักแล้วชุบลงในน้ำผสมครามอ่อน ๆ ก่อนนำขึ้นตาก เพื่อให้ผ้าขาวนวลเมื่อแห้งแล้ว.

บงสุกูลิก

หมายถึงน. ผู้ใช้ผ้าบังสุกุลเป็นวัตร, เป็นชื่อธุดงค์ประการหนึ่งของภิกษุผู้ใช้ผ้าเฉพาะที่เก็บได้จากกองฝุ่นกองหยากเยื่อมาทำเป็นเครื่องนุ่งห่ม คือ ไม่ใช้ผ้าที่ชาวบ้านถวาย. (ป. ปํสุกูลิก).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ