ตัวกรองผลการค้นหา
รังเพลิง
หมายถึงน. ส่วนท้ายของลำกล้องปืนเป็นที่บรรจุลูกปืนในตำแหน่งพร้อมที่จะจุดชนวน.
หน้าไฟ
หมายถึงน. เวลาที่จุดไฟเผาศพ เช่น พระสวดหน้าไฟ.
ขี้ไต้
หมายถึงน. ส่วนของไต้ที่ใช้เป็นเชื้อไฟหรือส่วนของไต้ที่จุดและเขี่ยให้ร่วงหล่นลง.
ประแป้ง
หมายถึงก. แตะหน้าหรือตัวให้เป็นจุด ๆ ด้วยแป้งนวลผสมนํ้า.
น้ำบาดาล
หมายถึงน. น้ำที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ต่ำกว่า ๑๐ เมตร.
กะเปะ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สำหรับตักนํ้าขึ้นมาจากบ่อ.
ขี้มิ่น
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, ปักษ์ใต้) น. ขมิ้น. (ดู ขมิ้น ๑).
แขนซ้ายแขนขวา
หมายถึงน. บริวารหรือผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงเปรียบเสมือนแขนซ้ายแขนขวา.
กระอาน
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ชื่อเต่านํ้ากร่อยชนิด Batagur baska ในวงศ์ Emydidae สามารถปรับตัวอยู่ในนํ้าจืดได้ พบเฉพาะทางภาคใต้, กะอาน ก็เรียก.
กระเจ้า
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเชา. (ดู กระเชา).
โกก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. คอก เช่น แขนโกก ว่า แขนคอก.
ขี้ตด
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. แมลงตด. (ดู ตด ๒).