ผลการค้นหา

บาดแผล

หมายถึงน. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะถูกตีฟันทิ่มแทงเป็นต้น.

มิคสัญญี

หมายถึงน. ชื่อยุคหนึ่งที่มีแต่รบราฆ่าฟันเบียดเบียนกัน. (ป.).

ฝาง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Caesalpinia sappan L. ในวงศ์ Leguminosae ต้นมีหนาม ดอกสีเหลือง เนื้อไม้สีแดงใช้ย้อมผ้าและทำยาได้; สีแดงสด.

แม่สี

หมายถึงน. กลุ่มสีซึ่งสามารถผสมออกมาเป็นสีอื่น ๆ ได้ทุกสี มี ๕ สี คือ แดง เขียว (คราม) เหลือง ดำ ขาว เรียกว่า เบญจรงค์.

ตาบอดสี

หมายถึงน. ตาที่มองเห็นสีผิดไปจากสีที่เป็นจริง เนื่องจากประสาทตาที่รับรู้สีพิการหรือเจริญไม่เต็มที่.

ชบา

หมายถึง[ชะ-] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Hibiscus rosasinensis L. ในวงศ์ Malvaceae ดอกมีสีต่าง ๆ พันธุ์ที่สีแดงดอกและยอดใช้ทำยาได้.

นิสีทน,นิสีทน-,นิสีทนะ

หมายถึง[นิสีทะนะ-] (แบบ) น. การนั่ง; ผ้ารองนั่งของภิกษุ. (ป.).

จวก

หมายถึงก. สับหรือฟันโดยแรงด้วยจอบเป็นต้น, (ปาก) โดยปริยายหมายถึงตี ฟัน ชกต่อยผู้อื่นโดยแรง หรือว่าร้ายด้วยวาจา.

เปลือกมังคุด

หมายถึงว. สีม่วงแดงแก่ เรียกว่า สีเปลือกมังคุด.

ดำแดง

หมายถึงว. สีนํ้าตาล (ใช้แก่ผิวเนื้อ ๒ สี).

อาชญาศึก

หมายถึง[อาดยาสึก, อาดชะยาสึก] น. กฎหมายที่ใช้ในเวลาเกิดสงคราม.

มัญเชฏฐะ

หมายถึงว. สีฝาง, สีแสดแก่. (ป.; ส. มญฺชิษฺ).