ผลการค้นหา

ชิ่ง

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกะพ้อ. (ดู กะพ้อ ๒).

ผนวก

หมายถึง[ผะหฺนวก] ก. เพิ่มเข้า, บวกเข้า, เช่น ผนวกดินแดน.

โพละ

หมายถึง[โพฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงทุบหม้อดินแตกเป็นต้น.

ปูด

หมายถึงว. นูนเบ่งขึ้นมาในลักษณะอย่างดินปูด หน้าปูด; เสียงดังเช่นนั้น.

มหิดล

หมายถึงน. พื้นดิน, พื้นโลก. (ส. มหิตล, มหีตล).

วสุนธรา

หมายถึง[-สุนทะ-] น. แผ่นดิน, พื้นดิน. (ป., ส.).

ป่ง

หมายถึงน. พื้นดินที่มีเกลือสินเธาว์ผุดเกรอะกรังอยู่, ป่าหรือดินที่มีป่ง เรียกว่า ป่าป่ง ดินป่ง, เรียกผีที่มีอยู่ในที่เช่นนั้นว่า ผีป่ง, เรียกลักษณะที่นั่งห้างคอยยิงสัตว์ที่มากินดินป่งว่า นั่งป่ง; (ถิ่น-พายัพ) ที่ริมฝั่งน้ำ, ที่ลุ่มน้ำขัง, ปง หรือ โป่ง ก็ว่า.

โกรม

หมายถึง[โกฺรม] (แบบ) ว. ใต้, ตํ่า, ล่าง, ใต้ฟ้า เช่น อนนสองดไนยหน่อเหน้าเหง้ากรุงโกรมกษัตริย. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข.).

ปก

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาแก้มชํ้า. (ดู แก้มชํ้า).

มหาภูต

หมายถึงน. ธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม. (ป., ส.).

ภูมิศาสตร์ประวัติ

หมายถึงน. วิชาภูมิศาสตร์แขนงหนึ่ง ศึกษาถึงประวัติการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ทางภูมิศาสตร์ของดินแดนใดดินแดนหนึ่งตั้งแต่เริ่มแรกจนถึงปัจจุบัน, ภูมิศาสตร์เชิงประวัติ ก็เรียก.

ขมิ้นอ้อย

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Curcuma วงศ์ Zingiberaceae เหง้าสีเหลือง บางส่วนโผล่พ้นดินขึ้นมา ใช้ปรุงอาหารและทำยา, ขมิ้นขึ้น หรือ ขมิ้นหัวขึ้น ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก กะตุมู.