ผลการค้นหา

บุพพัณหสมัย

หมายถึง[-พันหะสะไหฺม] น. เวลาเบื้องต้นแห่งวัน, เวลาเช้า. (ป. ปุพฺพณฺหสมย; ส. ปูรฺวาหณ + สมย).

เจ้าตัว

หมายถึงน. ตัวของผู้ที่ถูกอ้างถึง.

ใจหายใจคว่ำ

หมายถึงว. ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว.

ทะนงศักดิ์

หมายถึงก. ถือดีในอำนาจของตัว.

เจ็บท้อง

หมายถึงก. อาการเจ็บท้องเวลาจะคลอดลูก.

ทำเวลา

หมายถึงก. ทำให้ได้เวลาตามกำหนด, เร่งให้เร็วขึ้น.

รุ่งสว่าง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด.

ฤดูกาล

หมายถึงน. เวลา, คราว, เช่น ฝนไม่ตกตามฤดูกาล.

ตรู่

หมายถึง[ตฺรู่] น. เวลาสาง ๆ เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง.

ตาตั้ง

หมายถึงว. อาการที่ตาแข็งและเหลือกในเวลาชัก.

ผัดเพี้ยน

หมายถึงก. ขอเลื่อนเวลาอยู่เรื่อย ๆ, เพี้ยนผัด ก็ว่า.

สนธยา

หมายถึง[สนทะ-] น. เวลาโพล้เพล้พลบคํ่า, บางทีใช้ว่า ยํ่าสนธยา; ช่วงเวลาที่ต่อระหว่างกลางวันกับกลางคืน คือเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นหรือพระอาทิตย์ตก. (ส.).