ค้นเจอ 1,865 รายการ

เปิง

หมายถึงว. ยับเยิน, พัง, ทลาย, เช่น หลังคาเปิง ด่าเสียเปิง.

แปลงสาร

หมายถึงก. สั่งอย่างหนึ่งไปทำเสียอีกอย่างหนึ่ง, แก้สาระสำคัญหรือข้อความในหนังสือจากอย่างหนึ่งไปเป็นอีกอย่างหนึ่ง.

เกษียร

หมายถึง[กะเสียน] (แบบ) น. นํ้านม. (ส. กฺษีร; ป.ขีร).

พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.

ขมเป็นยา

หมายถึง(สำ) น. คำติมักเป็นประโยชน์ทำให้ได้คิด, มักใช้เข้าคู่กับ หวานเป็นลม ว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา.

ปิ้งปลาประชดแมว

หมายถึง(สำ) ก. ทำประชดหรือแดกดัน ซึ่งรังแต่จะเสียประโยชน์, มักพูดเข้าคู่กับ หุงข้าวประชดหมา ว่า หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว.

ตกที่นั่ง

หมายถึงก. ตกอยู่ในฐานะ, ตกอยู่ในภาวะ, เช่น ตกที่นั่งลำบาก ตกที่นั่งเสียเงิน.

ส้นตีน

หมายถึง(ปาก) น. ส้นเท้า, (มักใช้เป็นคำด่า).

หลัง

หมายถึงก. หลง มักใช้เข้าคู่กับคำ บ้า เป็น บ้าหลัง.

หื่น

หมายถึงก. มีความอยากอย่างแรงกล้า (มักใช้ในทางกามารมณ์).

มูลโค

หมายถึงน. อุจจาระเหลว แต่ไม่เหลวถึงเป็นนํ้า, มักพูดว่า มลโค.

ละครวิทยุ

หมายถึงน. ละครพูดที่แสดงทางวิทยุ มักมีเพลงประกอบ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ