ผลการค้นหา

ทรภิกษ์

หมายถึงน. การขาดแคลนอาหาร, ข้าวยากหมากแพง.

ธัญชาติ

หมายถึงน. คำรวมเรียกข้าวต่าง ๆ เช่น ข้าวเปลือก ข้าวสาลี, ในคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกาว่ามี ๗ อย่าง คือ ๑. ข้าวไม่มีแกลบ ๒. ข้าวเปลือก ๓. หญ้ากับแก้ ๔. ข้าวละมาน ๕. ลูกเดือย ๖. ข้าวแดง ๗. ข้าวฟ่าง.

พวน

หมายถึงน. รวงข้าวที่นวดแล้วหรืออ้อยที่หีบครั้งที่ ๒.

มาน

หมายถึง(ถิ่น) ก. ตั้งท้อง เช่น มานลูก ข้าวมาน.

หางข้าว

หมายถึงน. ข้าวเปลือกที่ยังมีข้าวลีบปนอยู่มาก; (โบ) จำนวนข้าวที่หลวงเรียกเก็บเป็นภาษี. (พงศ. ร. ๒).

พันธุ,พันธุ-,พันธุ์

หมายถึงน. พวกพ้อง, เชื้อสาย, วงศ์วาน; เทือกเถา, เหล่ากอ; เชื้อ เช่น ข้าวเก็บไว้ทำพันธุ์ พันธุ์ข้าว. (ป., ส.).

แต่,แต่,แต่ว่า

หมายถึงสัน. เชื่อมความให้กลับกัน ให้ยิ่งหย่อนกว่ากัน หรือให้แย้งกัน เช่น นํ้าขึ้นแต่ลมลง นาย ก รักลูกก็จริงอยู่ แต่นาย ข ยังรักมากกว่า นาย ก กินข้าว แต่นาย ข นอน; ตาม เช่น ให้กินแต่เต็มใจ. (ม. คำหลวง มหาราช).

ปั่นฝ้าย

หมายถึงก. เอาฝ้ายเข้าเครื่องหมุน (ไน) เพื่อทำเป็นเส้นด้าย, ถ้าเป็นวัตถุอย่างอื่นเช่นไหมและปอ เรียกตามวัตถุนั้น ๆ ว่า ปั่นไหม ปั่นปอ.

อัก

หมายถึงน. เครื่องสำหรับคัดด้ายหรือไหม มีรูปคล้ายระวิง สำหรับพันด้ายหรือไหมเป็นตอน ๆ ตามลำดับเส้นใหญ่และเล็ก.

ไจ

หมายถึงน. ด้ายหรือไหมที่แยกจากเข็ดแล้วมัดผูกไว้เพื่อไม่ให้ยุ่ง, ลักษณนามเรียกด้ายหรือไหมที่แยกออกจากเข็ดแล้วเช่นนั้น เช่น ด้ายไจหนึ่ง ด้าย ๒ ไจ.

ผ้าตา

หมายถึงน. ผ้านุ่งชนิดหนึ่งที่ทอด้วยด้ายหรือไหมมีลายเป็นตา ๆ.

ผ้ายก

หมายถึงน. ผ้าไหมชนิดหนึ่งที่ทอยกเป็นดอกให้เป็นลายเด่นขึ้น.